Alopecia areata

Hoi, ik ben Lola. Ik ben 13 jaar en zit in de brugklas. Sinds een tijdje heb ik een kale plekken op mijn hoofd. Dat komt door alopecia areata. Dat is een soort kaalheid die ook kinderen heel soms kunnen hebben. Daarom wil ik er op deze website iets over vertellen. 

Je hebt ongeveer 100.000 haren op je hoofd. En je verliest er wel 50 tot 100 per dag. Normaal krijg je weer nieuwe haren. Maar bij mij vielen er op bepaalde plekken ineens veel meer haren uit. Het begon aan het einde van groep 8, toen ik de eindtoets moest maken. Dat vond ik erg spannend. Eerst dachten we dat ik daarom haaruitval had.

Maar toen was de toets voorbij en had ik geen stress meer. Toch bleef mijn haar uitvallen. Daarom hebben mijn moeder en ik een afspraak gemaakt met de dokter. Die heeft goed naar mijn hoofd gekeken. De dokter heeft me helemaal onderzocht en zag dat ik ook deukjes in mijn nagels heb. Met die dingen kwam de dokter erachter dat ik alopecia areata heb. Mijn haaruitval kwam niet dus niet omdat ik de eindtoets spannend vond.

Die kale plekken, daar baal er erg van. Soms kijken mensen zo of ze vragen ‘wat heb jij nou?’ En ik heb niet altijd zin om antwoord te geven. Soms moet ik er om huilen. Maar gelukkig gaat het alweer wat beter. Dat komt door mijn psycholoog. Die helpt me om ermee te leren omgaan. Ook gaat het beter sinds ik Yfke ken. Zij is 12 jaar en heeft net als ik alopecia areata. Yfke en ik kunnen er samen goed over praten. Wij zijn vriendinnen geworden. Samen verzinnen we wat we kunnen zeggen als mensen ons aanstaren. Als ik me somber voel, dan zorgt Yfke ervoor dat ik snel weer een stuk vrolijker ben. 
 

De dokter heeft verteld dat er een kans is dat mijn haar weer terug komt. Dat hoop ik. Nu draag ik iedere dag een petje of een hoed. Maar als mijn haar weg blijft, dan krijg ik een pruik.